Dep
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
dep
I, at. 1. Gurşawy tegelek, kakylyp çalynýan gadymy saz guraly. Dep saz guralynyň bir tarapyna geçiniň hamy çekilip ýasalýar. 2. gepl. d., ser. Deprek.
DEP II: dep bolmak ýok bolmak, aýrylmak, aýrylyp gitmek. Misgin düşen, Magtymguly eňremez, Ýüreginden gam-gussalar dep bolsa (Magtymguly). Kemine, gepim gep bolar, Diýsem, dertlerim dep bolar (Kemine). Dep etmek ýok etmek, daş etmek, öňüni almak. Meniň şol belamy dep etseň, onsoň maňa aga bolup bilersiň (“Görogly”).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
dep
I Diye. Yoq dep jawap berdi – Yok diye cevap verdi. Bu yerge séni dep keldim – Buraya seni diye geldim. Séni dep – Seni diye. U bizni dep shéyit boldi – O bizi diye şehit oldu. Néme dep keldin – Ne diye geldin. Qeshqer sen qeyerde dep kétiwerdi – Kaşgar sen nerede diye yürümeye devam etti. Qaraqashni dep yürüp qargha qaldi aslighim – Kara kaşlıyı diye koşarak, sonunda tahılımı kar bastı (Zamanımı sevgilimin peşinden koşarak yitirip, sonunda tahılımı kar bastı). He dep – Aralıksız, durmadan. Hushidin kétey dep qaldi – Bayıla yazdı.
II a. tar. Uzaklaştırma, çıkarma.