Bidət
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bidət
is. [ər.] Hamı tərəfindən qədimdən bəri qəbul edilmiş qayda və adətə, yaxud dinə zidd olan şey, keyfiyyət. Aləmə adət oldu, sənə bidət. (Ata. sözü). Döndərib “a-ba”yə “əlif-bey”ləri; Bidətə bax! “ya” oxudur “yey”ləri. M.Ə.Sabir. Təriqətlər və bidətlərin İrandan, İraqdan və Orta Asiyadan Azərbaycana gətirildiyi şübhəsizdir. M.S.Ordubadi.