tuyaklı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tuyaklı
toynaklı, tırnaklı. Eki ~la: çift toynaklılar, bir ~la: tek toynaklılar, ~ canıvarla: toynaklı hayvanlar.
toynaklı, tırnaklı. Eki ~la: çift toynaklılar, bir ~la: tek toynaklılar, ~ canıvarla: toynaklı hayvanlar.