semirtgiç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

semirtgiç

semirtici, besleyici; gübre. Azotlu ~: azotlu gübre, topuraknı ~ bıla semirtirge kerekdi: toprağı gübre ile beslemek gerekir.

Son arananlar:

• seryog,
• çırkım,
• well,
• yumuşmak,
• bertin,
• evrika,
• gırlangeç,
• küçültmek,
• Madyar,
• mazluma,
• Havola,
• perpend,
• örülük,
• murtlak,
• G'ura,
• ehhe,
• healthful,
• alımlıg,
• Tost,
• görsətmə,
• bəkçilik,
• semirtgiç