keramat

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

keramat

[kera:mat], at. 1. Mukaddes güýç, gudrat, halat. Men indi siziň keramatyňyzyň zorlugyny iki gözüm bilen gördüm (N. Saryhanow). 2. Hyýaly güýç, bir zadyň alamaty.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keramat

keramet, ermişlik. Azamat efendide ~ işanla bardı: Azamat efendide keramet belirtileri var, anı ~ımı bardı: onun kerameti mi var?

Son arananlar:

• tonmoq,
• Çəmən,
• Koku,
• Cilt,
• qumloq,
• kätmen,
• understandable,
• ıdılmak,
• şaltak,
• sərkərdəlik,
• ortilmoq,
• yaldızlamak,
• sönük,
• recklessness,
• progressive,
• magazin,
• olturul,
• galandar,
• qaralanmaq,
• bitewi,
• sıxmaq,
• keramat