kalça
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kalça
[Köken: İtalyanca] San, Yanbaş
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kalça
и. бот □ kalça kemiği анат. бот сөяге; eller kalçaya! куллар янга!
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kalça
Türkiye Türkçesi: kalça
Azerbaycan Türkçesi: omba
Başkurt Türkçesi: bot yanbaş
Kazak Türkçesi: san
Kırgız Türkçesi: san
Özbek Türkçesi: sàn
Tatar Türkçesi: bot yanbaş
Türkmen Türkçesi: yãnbaş bıkın
Uygur Türkçesi: yaḳpaş
Rusça: bedro
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kalça
I, görünüşü çirkin ve biçimsiz (insan hakkında) .
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kalça-
II, (aşık oynarken) bütün oyuncuların vuruş aşıklarını almak ve oyunu kimin başlayacağını tayin eylemek için onları dağıtıp atmak; (çakıl taşlarıyla oynarken) “köpekleri vurmak” (tabir) ; kalçap kalğan: mec. seçme.