köpitmek

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

köpitmek

diktirmek, oyulgatmak·II, 298 bkz>kübimek, kübitmek

Son arananlar:

• testere,
• curettage,
• Pas,
• kañk,
• öğreti,
• ran,
• ÇETİNLİK,
• növhə,
• telli,
• badman,
• nezaket,
• talxa,
• belet,
• dalaa,
• elgaramalyk,
• emendation,
• sefir,
• tutamak,
• köwme,
• buldur,
• zivər,
• köpitmek