huvan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
huvan
(malk) kavun.
Son arananlar:
- qalmoq,
- okutulmak,
- köwreýik,
- fevkalade,
- tawılguç,
- uus,
- milisioner,
- kısga,
- dwindle,
- galvirak,
- küyüt,
- sektsiya,
- keyitmək,
- çavka,
- Moral,
- lampoon,
- alicənab,
- kerilmoq,
- ryswa,
- funksional,
- muşqurmaq,
- huvan