egen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

egen

[eğen], at. Çatma, küme etmek üçin başy eglip çatylýan uzyn agaçlar, çybyklar. Egenleri alyp, öň gazyp goýan çukurlaryna gömüşdirdi-de, başyny egişdirip, garşy-garşy bir-birine baglaşdyrdy (H. Derýaýew).

Son arananlar:

• ichkari,
• nəzarətçi,
• irritant,
• elet,
• sınırdaş,
• yerfısdığı,
• aşıkmavçu,
• zibil,
• ahun,
• yelbiz,
• bağırmak,
• ilerici,
• esh,
• nöbet,
• Oqarmoq,
• ecclesiology,
• otran,
• qoshu,
• haçansa,
• maz,
• uylamoq,
• egen