cerli
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cerli
yerli, yerleşik.
Son arananlar:
- kıyşın,
- töskürü,
- flummox,
- eğlenmek,
- yenig,
- Gakkı,
- dukandar,
- particular,
- Galaksi,
- susma,
- körpeç,
- astrolog,
- Galan,
- Say,
- eğmek,
- tümön,
- xərc,
- bezmen,
- Galbiri,
- yarmaş,
- kömək,
- cerli