celbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

celbaş

çabuk kızan, kızmaya hazır (adam), parlamaya hazır (adam).

Son arananlar:

• salgy,
• Sinil,
• nat,
• türban,
• irikge,
• tayanç,
• istismarçı,
• şimek,
• beldem,
• tılak,
• latitude,
• Fa,
• həlqə,
• müteharrik,
• inamorata,
• küben,
• kazganmak,
• hümmet,
• cuvar,
• keşer,
• büyü,
• celbaş