cabağı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cabağı

yapağı, koyun yünü. ~arıtmak: yapağı temizlemek, ~ töşek: yapağı döşeği.

Son arananlar:

• mashal,
• köreken,
• Kaptar,
• tablı,
• dörtburç,
• GO,
• fanera,
• mamat,
• ko'krak,
• Gaý,
• tajnis,
• fraternity,
• üzdük,
• üp,
• susmaq,
• çeträk,
• eğleşmek,
• ayılmaq,
• Gaýdym,
• Bela,
• akgär,
• cabağı