apçıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

apçıv

yıkılma, sarsılma, perişan olma, zarar görme, güçten düşme.

Son arananlar:

• dirigözlü,
• tilmachliq,
• əslində,
• arabaçı,
• petle,
• kän,
• rapt,
• duva,
• Yakacak,
• əsməcə,
• rape,
• telgraf,
• tilegen,
• dala,
• araka,
• asral,
• tarap,
• əsmək,
• no,
• xaar,
• dirijabil,
• apçıv