Kür
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kür
[Köken: Fransızca] Emleme
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kür
I. sif.
1. Ağlağan, qışqırıqçı, şıltaq. Kür uşaq.
2. Hay-küyçü, zorakı, dediyini yeridən, inadkar. Kür adam. – [Əlyarov:] Sonra ağzıgöyçəklər deyəcəklər ki, Əlyarov kürdür, heç kəslə yola gedən deyil. M.Hüseyn.
3. Tənbəl, bacarıqsız, aciz, əlindən iş gəlməyən. // İs. mənasında. Kür günortayacan nə eyləyib ki, günortadan sonra nə eyləsin? (Ata. sözü).
II. sif. Pak, təmiz (su haqqında). Hovuz kürdür.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
kür
I. narahat, nadinc
{rahatsız, hareketli}
II. əsəbi, həyəcanlı, iztirablı
{asabi, heyecanlı, sıkıntılı}
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kür
1. gür, tam kuvvetinde bulunma; kür cayloo: bereketli ve her şeyi mebzul olan yaylak; kür cer: münbit toprak; 2. kusursuz, eksiksiz olan; 3. tam refah ve kifayet durumu.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kür
üml. Eşek, kürre kowlanda, ýörediljek bolnanda aýdylýar.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kür
yiğit, sarsılmaz, pek yürekli, kabadayı·I, 324, 325