Dünele

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dünele

kâinat, cihan, evren, âlem. Aythan sözüñ ~ge darıdı: söylediğin söz âleme ilaçtır.

Son arananlar:

• asno,
• lily,
• uzluk,
• Gök,
• web,
• kadaş,
• fresk,
• şıman,
• dostparaz,
• kestirmek,
• ýazzy,
• Çorton,
• alakadar,
• ballı,
• eşelon,
• süylöş,
• gäbermek,
• portmone,
• Gökçe,
• xaniqa,
• erkalamoq,
• Dünele